به تازگی کتاب "جوجه اردک زشت درون" رو خوندم. این کتاب حقایقی رو براتون بیان میکنه که اگه با یه روانشناس صحبت کنین هم همون چیزارو بهت میگه. کتاب از بخشهای مختلفس تشکیل شده و در انتهای هربخش تمریناتی ارائه کرده که به وسیله اونها میتونید هدف کتاب رو پیاده سازی کنید.
هدف کتاب، شناخت شماست به وسیله خودتون.
اگر یک انسان رو در ابتدای زندگیش، زمانی که بچه بود و نظر دیگران براش اهمیتی نداشت، رو میتونیم به یه قصر بزرگ با تعداد خیلی زیادی اتاق تشبیه کنیم. ایده اولیه کتاب اینه که بر اساس اصل هولوگرام، هر انسانی دارای همه ویژگی های جهان هستی در خودش هست. یعنی هر انسان میتونه قاتل باشه، هر انسانی میتونه پیامبر باشه، هر انسانی مهربان، غمگین، خشمگین، بدجنس، عصبانی و یا مغروره. هر انسانی همه ویژگی هارو در خودش داره، چرا که همه ی این ویژگی ها در جهان هستی وجود دارن. راه حل تعادل در جهان هستی این نیست که بعضیها یک سری ویژگی رو داشته باشن و بعضی ها نداشته باشن. راه حل اینه که همه ی ویژگی های موجود در جهان هستی در وجود همه ی انسان ها باشه. این اصل رو اصل هولوگرام اسم گذاشتن.
وقتی یک انسان در ابتدای زندگیش قرار داره یک قصره با هزاران اتاق(شخصیت) مختلف، که در همه ی اوقات همه ی شخصیتهای خودش رو قبول داره و ازشون استفاده میکنه و اونارو میشناسه.
وقتی بزرگتر میشه، اطرافیانش بهش بازخورد میدن از شخصیتهاش، پسر خوبی باش!، دروغ نگو! بدجنسی نکن! و . در نتیجه اون بچه میخواد خودش رو منطبق با نظر اطرافیانش نشون بده و رضایتشون رو جلب کنه، پس میاد بعضی از شخصیتها، یا بگیم اتاقهای قصر رو، قایم میکنه و درشون رو قفل میکنه و با خودش عهد میبنده که دیگه به اونجا برنگرده.
این اتاقهای قفل شده کم کم به فراموشی سپرده میشن و به اسم جوجه اردک زشت درون، در اعماق شخصیت ما باقی میمونن. مدام در تلاش هستند که یه جوری خودشون رو نشون بدن ولی با سرکوب روبه رو میشن، مدام ما اونهارو سرکوب میکنیم و میگیم نداریمشون، در نتیجه اونها بیشتر میخوان که خودنمایی کنن و بیشتر فشار میارن. فرض کنید فردی خشم رو در خودش سرکوب میکنه و میگه من اصلا خشمگین نیستم، در حالیکه بدنش از کوچکترین موقعیتها استفاده میکنه تا خشم خودش رو بروز بده یا آدمی که از بدقول بودن گلایه میکنه خودش هم معمولا بدقول هست ولی اون رو انکار میکنه.
راه حل اینه که اونهارو بشناسیم، قبولشون کنیم و باهاشون کنار بیایم. به خودمون و بقیه نشون بدیم که بله من خشمگین هستم و دارم سعی میکنم کنترلش کنم. نه اینکه بگیم من خشمگین نیستم. خشمگین نبودن معنی ای نداره چون طبق اصل هولوگرام، همه ی انسانها همه ویژگی هارو در خودشون دارن. بنابراین اولین مرحله قبول ویژگی ها و شخصیتهاییه که قایمشون کردن و در اتاقشون رو قفل کردین. وقتشه که بیرونشون بیارین و با افتخار به همه نشونشون بدین.
وقتشه که دست از سرکوب کردن برداریم. انکار کردن چیزی رو حل نمیکنه.
درباره این سایت